Click here for English version
We zijn gestart: de kop is eraf! Gisteren ben ik voor het eerst bestraald. Klinkt eng, is het niet. Kwestie van groot apparaat, kleine impact. Beetje ruwe bolster, blanke pit idee. Voorlopig dan, want ondanks dat je niets voelt, doet het natuurlijk wel veel. In het kader van spannend ging Greet met me mee (Lief is op zakenreis naar Oostenrijk en we laten de behandelingen liever eerder beginnen dan het nog een week uit te stellen alleen omdat Lief dan meekan).
Het idee is dat de bestraling kankercellen vernietigt. Nu is het zo, dat deze bij mij zeer hoogst waarschijnlijk niet meer aanwezig zijn, maar mócht het nou zo zijn dat er toch sluimerend nog eentje op de loer ligt, dan wordt 'ie door de bestraling vakkundig een kop kleiner gemaakt.
Om er zeker van te zijn dat alles de nek wordt omgedraaid, is een hoge stralingdosis nodig. Als die dosis in één keer gegeven zou worden, vanuit één richting, zou al het weefsel zwaar beschadigd worden. Daarom wordt de borst elke dag met een lage dosis bestraald, vanuit verschillende richtingen. In mijn geval zijn er zeven bestralingsgebieden die vanuit 4 richtingen bestraald worden.
In totaal krijg ik 28 bestralingen (one down, 27 to go!), iedere dag behalve de weekenden (ik denk dat kanker óf slaapt in het weekend óf juist het dak eraf feest, want in het weekend hoef ik niet bestraald te worden :P) in Arnhem. Woensdag 17 maart is al de laatste keer!
Tot zover de vaktechnische informatie. Ik voel me prima! Nu is het zo dat je van een lokale bestraling niet ziek wordt (tenzij het op de maag of slokdarm gericht is), dus dat scheelt alweer. Wel kun je er wat moe van worden, omdat je lichaam het beschadigde weefsel moet herstellen – dat kost uiteraard energie. Maar niet zoveel energie dat ik niet lekker kan sporten! Crazy BodyCombat les weer gisteren! Niets zo lekker als sporten, je hoofd leeg, je lijf vol energie en na het sporten nog ff blijven hangen met een drankje.
Erg fijn free-sport overleg met Herm gehad – word heel blij van ons projectje en het krijgt steeds meer vorm. Heerlijk om mee bezig te zijn, goeie dingen! Zodra er meer bekend is, licht ik jullie uiteraard in.
Tip: gourmetten met één gourmetstel in de winter als de deuren niet open kunnen, is te doen. Je wordt niet heel vrolijk van de stank en ook de lamp boven de tafel moet serieus in de revisie, maar het gaat. Probeer het echter niet met twee gourmetstellen. Onhoudbare stank en een vetlaagje over alle meubels is het ondankbare resultaat. Het is zó erg dat Herm vandaag de purifier heeft gebracht. Ik denk dat het huis zaterdag – afsluiter van de verjaardagstriathlon – wel weer ongeveer ontstonken is. Tot dan draait de purifier overuren! LOL
__________
Update 17:27 – er zit er weer één op! 2 down, 26 to go!
__________
TUESDAY FEBRUARI 9 2010
You Can't Reach The Top
... Unless You Start Climbing. – Alan Kilpatrick
It started: we have lift-off! Yesterday I had my first radiation treatment. Sounds scary, but it’s not. Just a matter of big device, minor impact. For now, it is, anyways, because despite not feeling anything, of course it does a lot to you. Because of it being the first time and all, my mother in-law Greet came along (since Love is on a business trip to Austria and we’d rather have the treatment start sooner than postpone it for another week only because he can come with).
The idea of radiation is that it destroys cancer cells. It so happens, that it’s very likely that they’re non-existing in my body, but in the unlikely case there might be one bastard lurking around, the radiation will efficiently and accurately chop its head off.
To make absolutely sure that every cell is killed, a high radiation dose is needed. If you get that entire dose in one time, from one position, all of the affected tissue would be heavily damaged. That’s why the breast will be treated with a light radiation dose every day, from multiple directions. In my case there are 7 radiation areas which will be treated from 4 different angles/positions.
In total I’m getting 28 treatments/radiations (one down. 27 to go!), every day except for the weekends (I think cancer either sleeps in the weekends, or parties really hard, because during the weekend, the ARTI is closed :P) in Arnhem. I already know that Wednesday March 17 will be the last time!
So much for the specialist information. I feel great! It so happens that you don’t get sick from a local radiation (unless your stomach or esophagus is affected), so that’s cool. You can get a little tired of the treatment, since your body needs to restore the damaged tissue – and of course that takes up energy. But not so much that I can’t enjoy sports! Yesterday we had another crazy BODYCOMBAT class! Nothing feels so good as working out, clearing your mind, a body full of energy and after class hanging around with a nice drink (or two).
I also had a nice free-sport meeting with Herm – I’m loving our little project en it’s taking more shape every week. I love working on it, good stuff! As soon as there’s more to tell, I’ll let you guys know.
Tip: gourmet cooking with one set in winter when all doors are shut is do-able. You’re not very happy about the smell and the hanging lamp needs to be seriously revised, but it’s ok. Gourmet cooking with two sets, however is a sheer nightmare. The stench is intolerable and a layer of grease on all nearby furniture is the ungrateful result. It smells so bad that Herm had to bring over the purifier. I think the house might be smelling ok by Saturday – the big triathlon finish. Until then the purifier is working late! LOL
__________
Update 17:27 PM – and yet another one! 2 down, 26 to go!
1 opmerking:
moi Laiverd, ev'n int grunnigs haha. kinn'n ze nog wat van leer'n doar bie joe. nu weer abn. Complimenten met de manier waarop je met dit alles omgaat. TOP. Tot gauw....kus Jacques
Een reactie posten