The Greatest Power

... is Faith and Patience – E. Joseph Cossman, Azure (edited)
Click here for English version

Lichtelijk opgeblazen – op de één of andere manier hebben worstenbroodjes een onstuitbare aantrekkingskracht op Lief en mij zodra we over de drempel stappen van om het even welk ziekenhuis; en hoewel ik het deze keer kon weerstaan zijn ook de enorme koppen cappuccino niet heel lief voor je maagwand – en een klein boertje onderdrukkend, zaten we vanmorgen om de tafel met de gyneacologe in het Radboud in Nijmegen.

Hoewel haar glimlach slechts een halve milimeter en voor niet meer dan een fractie van een seconde van haar rechterbovenlip zakte, voordat haar gezicht weer in de professionele plooi zat, was de kleine vonk van teleurstelling in haar ogen niet te missen. We hadden haar net verteld dat we, wat betreft, zoals dat heet, 'fertiliteitspreservatie*' voor optie 1 kiezen: expectatief (oftewel "niets doen"). Dat ís ook niet leuk. Het is wel je werk hè.

*fertiliteitspreservatie, oftwel "vruchtbaarheidsbehoud"
– hoewel ik niet goed begrijp wat IVF met "behoud" te maken heeft – even puur taaltechnisch gezien (moet je ook tijd voor maken ;))

De oncoloog kon ons gisteren niet meer houvast bieden dan meer cijfers, weer andere percentages, gekleurde en ongekleurde meningen. Voors, tegens, wikken en alles tegen elkaar blijven afwegen – op een gegeven moment ben je uitgeredeneerd. Wars van het denken. Ratiomoe. Wat er dan rest? Voelen. Dicht bij jezelf blijven en voelen. Zodra je dan die gelukzalige glimlach op je gezicht; en de rust in je onderbuik voelt, weet je dat het goed zit. Dus: geen IVF, geen hormoonbehandelingen, geen eitjes weghalen.

Niets forceren. Geduld en vertrouwen. Dankbaarheid voor de ondersteuning hierin. Neig en glimlach – Azure

Haar professionele, vriendelijke glimlach bleef bewaard gedurende de rest van het gesprek en veranderde vrij snel in een berustende. Geen weerstand kunnen biedend aan haar vaktechnische en misschien psychologische achtergrond, vroeg ze nog of we ons ervan bewust waren dat, als de vruchtbaarheid niet terugkwam na de chemo, we dan geen kinderen konden krijgen op de 'normale manier'. Hierop antwoordde Lief met een gezicht dat nog net serieus genoemd kon worden, terwijl hij voorover boog en haar diep in de ogen keek: "We hebben er goed over nagedacht en u kunt er echt gerust op kon zijn dat we goed voor de twee Labradors zullen zorgen in dat geval." :) Ik lag nog net niet onder de tafel. LOL!

Zonder gekheid, het is een heel professionele, erg vriendelijke arts met heerlijke pretogen en ik geloof zeker dat ze het helemaal niet erg vindt dat we een beetje de draak met d'r steken. Een warme vrouw die we, – in haar eigen woorden – hopelijk nooit nodig zullen hebben, maar die ik van harte en vol vertrouwen mijn eierstokken in handen zou geven in het geval dat het anders zou zijn.

We namen afscheid met een grote glimlach van oor tot oor en een opluchting die voelbaar was in alle porieën. Weer een stap vooruit!

__________
*Update 17:00: Het ARTI belt net: maandag aanstaande begint de bestraling! De race gaat beginnen!

__________
THURSDAY FEBRUARI 4TH
The Greatest Power
... is Faith and Patience – E. Joseph Cossman, Azure (edited)

Feeling slightly bloated – one way or the other hospital sausage rolls are irresistibly attractive for Love and me as soon as we cross the threshold of no matter what hospital. And although I was able to resist them this time, the enormous cups of cappuccino aren’t very kind to your stomach, either – and surpressing a little burp, we had a meeting this morning with the gynecologist in Radboud Hospital in Nijmegen.

Though her smile dropped from her right upper lip for just a second and for only half a millimeter before it popped back into shape, the tiny spark of disappointment was not to be missed. We had just told her that regarding, as they say, ‘fertility preservation’* we chose option 1: expectative (or, in other words “do nothing”. I understand, that’s not something to make fun of, of course. It’s her job. :)

*Fertility preservation, or ‘preservation of fertility’ – although I don’t understand what IVF has to do with ‘preservation’ since it’s meant to be a last resource when fertility is gone for good – purely technically speaking (you also have to make time for that ;)).

The oncologist wasn’t able to give us decisive information other than more numbers, different percentages, subjective and objective opinions. Pros, cons, deliberating your ass off – at some point you’re just done with reasoning. You develop an aversion to thinking. You become ratio-tired. So what else? Feeling. Staying close to yourself and start feeling. And as soon as you feel that blissful smile on your face and that peace in your gut, you know that you got it right. So: no IVF, no hormone treatment.

To force nothing. Patience and trust. Gratitude for the support in this decision. Bow and smile – Azure.

Her professional, friendly smile sticked throughout the rest of the conversation and soon changed into an acquiescent one. Not being able to resist her specialist and perhaps psychological background, she did ask if we were aware that, if I didn’t regain fertility after chemo, we couldn’t have children in a ‘normal way’. Love answered with a face that could only just be called serious, while he leaned over and looked deep into her eyes: “We thought about it carefully and in that case you can rest assured that we’ll take great care of the two Labradors”. :). I cried my eyes out laughing. LOL!

But seriously, she’s a very professional and friendly doctor with wonderful twinkly eyes and I’m sure that she wouldn’t mind at all that we’re making a little fun of her. A warm woman who – in her own words – we’ll hopefully never need, and I would confidently put my ovaries in her hands in case it’s different.

We said goodbye with a big smile from ear to ear and feeling relieved in every pore. Another step forward!

__________
Update 17:00 h: The ARTI just called: Monday radiation will start! Let the race begin!